پرسشنامه نگرش به آموزش مجازی (وطن پرست و همکاران، 1395)

پرسشنامه نگرش به آموزش مجازی (وطن پرست و همکاران، 1395))

 ابزاری معتبر برای سنجش نگرش دانشجویان نسبت به یادگیری الکترونیکی است. این پرسشنامه 20 سوالی، نگرش‌ها را در سه بُعد کلیدی می‌سنجد: علاقه به محیط مجازی (8 سوال)، اضطراب ناشی از آموزش مجازی (2 سوال) و اهمیت درک شده از آموزش مجازی (10 سوال). پاسخ‌ها بر اساس طیف لیکرت 5 درجه‌ای از "کاملاً مخالفم" تا "کاملاً موافقم" نمره‌گذاری می‌شوند، با نمره‌گذاری معکوس برای 10 سوال. پایایی آن با آلفای کرونباخ 0.85 تأیید شده است. این ابزار برای ارزیابی اثربخشی دوره‌های مجازی، شناسایی موانع یادگیری و بهبود سیستم‌های آموزش الکترونیکی کاربرد دارد. نتایج به تفکیک ابعاد قابل تحلیل است و امتیاز کل بین 20 تا 100 تفسیر می‌شود.

روش نمره گذاری و تفسیر           

این پرسشنامه دارای 20 سوال بوده و هدف آن ارزیابی نگرش دانشجویان به آموزش مجازی (شناتی، احساسی، گرایش به عمل) است. طیف پاسخگویی آن از نوع لیکرت بوده که امتیاز مربوط به هر گزینه در جدول زیر ارائه گردیده است:

البته در مورد سوالات 2، 7، 8، 9، 11، 12، 13، 15، 16 و 17 این شیوه نمره گذاری معکوس  شده و به صورت زیر در خواهد آمد:

.

پرسشنامه فوق دارای سه بعد بوده که سوالات مربوط به هر بعد در جدول زیر ارائه گردیده است:

برای بدست آوردن امتیاز مربوط به هر بعد، مجموع امتیازات سوالات مربوط به آن بعد را با هم جمع نمایید. برای بدست آوردن امتیاز کلی پرسشنامه، مجموع امتیازات همه سوالات را با هم جمع کنید.

روایی و پایایی

در پژوهش وطن پرست و همکاران (1395)، روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید و کارشناسان به تایید رسیده است. برای سنجش پایایی آن از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار آن 85/0 بدست امد.

منابع:

وطن پرست، محبوبه، رویانی، زهرا، قاسمی، حسین، (1395)، بررسی نگرش دانشجویان پرستاری کرمان نسبت به آموزش مجازی در سال 1388، نشریه آموزش پرستاری دوره 5 شماره 1 فروردین و اردیبهشت 95، 53-61.