پرسشنامه گرایش به جراحی زیبایی، اعتمادی فرد و امانی (1392)
پرسشنامه گرایش به جراحی زیبایی اعتمادی‌فرد و امانی (1392) ابزاری معتبر با 24 گویه است که به بررسی عوامل فردی، اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر تمایل زنان به جراحی زیبایی می‌پردازد. این پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت طراحی شده و از نظر روایی و پایایی تأیید شده است؛ به‌طوری که ضریب آلفای کرونباخ آن 0.79 و روایی عاملی تأییدی 0.76 گزارش شده است. ابزار مذکور به شناسایی تأثیر تصاویر رسانه‌ای، فشار اجتماعی، مقایسه خود با دیگران و جایگاه زیبایی در باورهای فرهنگی می‌پردازد و از آن به‌عنوان ابزاری مناسب در مطالعات جامعه‌شناختی و روان‌شناختی استفاده می‌شود.
روایی و پایایی
در پژوهش اعتمادی‌فرد و امانی (1392)، پایایی پرسشنامه یعنی ثبات و سازگاری پاسخ‌ها، با استفاده از روش آلفای کرونباخ بررسی شد و عدد 0.79 به دست آمد که نشان می‌دهد پرسشنامه از پایایی قابل قبولی برخوردار است. همچنین روایی یا همان صحت ساختاری پرسشنامه با روش تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد و مقدار آن 0.76 محاسبه شد که نشان می‌دهد پرسشنامه واقعاً همان چیزی را اندازه می‌گیرد که طراحی شده بود، یعنی عوامل مؤثر بر گرایش به جراحی زیبایی.