توضیحات
مقیاس طرحواره عشق یک ابزارخودگزارشی 6 ماده ای است که توسط سینگلیس وهمکاران (1955) به منظور سنجش انواع طرحواره های عشق بر اساس نظریه هاتفیلد و راپسون (1996) طراحی شده است. این مقیاس، اشتیاق ادراک شده ی افراد نسبت به درگیری در روابط عاشقانه راباتوجه به دو حیطه استقلال و نزدیکی مورد سنجش قرار می دهد. درهرکدام ازماده های این مقیاس ، احساسات و تجارب مرتبط با یکی ازانواع طرحواره های عشق توصیف میشود و پاسخ دهنده با استفاده ازیک مقیاس شش درجه ای از 1=مناسب ترین توصیف برای من است تا 6=کمترین تناسب را با من دارد، میزان توافیق خود را با هرماده مشخص می کند. این مقیاس شامل 6 طرحواره عشق به نام طرحواره عشق ایمن ، چسبنده، کناره گیر، بی ثبات ، غیرجدی و بی علاقه است. به دلیل این که هریک ازطرحواره های عشق ازطریق یک مقیاس تک ماده ای سنجیده می شود امکان محاسبه اعتبار درونی برای مقیاس وجود ندارد . ولی برخی شواهد هم ارزی فرهنگی براساس خطای استاندارد میانگین و چولگی داده ها برای شش ماده LS دربین گروه های فرهنگی به دست آمده است. درهرگروه، خطای استاندارد میانگین هرماده 2/0 یا کمتر است و چولگی درهیچ موردی از 1 فراتر نرفته است ( موری و لیونگ، 2001). همچنین نمراتLS با مقیاس عشق مشفقانه ، مقیاس انتخاب همسر و نیز افکار، احساسات و رفتارهایی که افراد درمورد روابط متعهدانه و جدی ابراز می کنند، همبستگی نشان داده است . در پژوهش شریفی وهمکاران (1391) خطای استاندارد میانگین برای پنج ماده ایمن، چسبنده، کناره گیر، بی ثبات و غیرجدی به ترتیب 122/0، 108/0، 105/0، 118/0و 105/0 به دست آمد.
منبع : شریفی، م؛ حاجی حیدری، م؛ خوروش، ف؛ فاتحی زاده، م. (1391). رابطه طرحواره های عشق و توجیه روابط فرازناشویی درزنان متأهل شهر اصفهان. تحقیقات علوم رفتاری،10(6)، 526-534.A.T